Friday, September 25, 2015

ការងារ​ដើម្បី​ប្រទេសជាតិ


ការងារ​ដើម្បី​ប្រទេស​ជាតិ យើង​ត្រូវ​មាន​សតិសម្បជញ្ញៈ ស្រលាញ់​ជាតិ​គឺ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ក្នុង​ប្រទេស​ខ្លួន យើង​ត្រូវ​តាំង​ចិត្ត​ធ្វើ​បុណ្យ​ជា​មួយ​មនុស្សរាប់​លាននាក់ ដោយ​ស្មារតី​ស្រលាញ់ និង គោរពប្រទេសជាតិ យើង​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​បាន​រស់​នៅ​ជា​សុខក្សេមក្សាន្ត។

ធ្វើការងារ​ដើម្បី​ប្រទេសជាតិ ព្រោះ​ស្រលាញ់​ជាតិ ពោល​គឺ​ការ​ឃើញ​ដល់​ប្រយោជន៍​រួម​របស់​ជន​រួម​ជាតិ មិន​ឃើញ​តែ​ប្រយោជន៍​ខ្លួន ម្លោះ​ហើយ​ធ្វើការងារ​អ្វីៗ​ក៏​ធ្វើ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​រួម មិន​ធ្វើ​ដើម្បី​តែប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ឯង​ឡើយ។


ស្រលាញ់​ជាតិ គឺ​ស្រលាញ់​មនុស្ស​ច្រើន​នាក់​មានបំណង​ធ្វើ​បុណ្យ​ជា​មួយ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​គ្នា យើង​ត្រូវ​គិត​ថា ខ្លួន​យើង​ម្នាក់​ៗ ឬ​មនុស្ស​ក្នុង​រង្វង់​គ្រួសារ​ប៉ុន្មាន​នាក់​នោះ វា​តិច​តួច​តូច​តាច​ទេ ជាតិ​ធំ​ជាង​ព្រោះ​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​នាក់ ទាំង​គ្រហស្ថ ទាំង​បព្វជិត ដូច្នេះ​ស្មារតី​ស្រលាញ់​ប្រទេស​ជាតិ គឺ​ធ្វើអ្វី​ៗ​រមែង​នឹក​ដល់​មនុស្ស​ដ៏​ច្រើន​ក្នុង​ប្រទេស​របស់​ខ្លួន ហើយ​អ្នក​ដែល​អាច​ស្រលាញ់​ប្រទេស​ជាតិ​បាន គឺ​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​ទាំង​អស់។

គ្រប់​ពេល​ទាំង​អស់ ជា​ពិសេស​គឺ​បច្ចុប្បន្ន​នេះឯង​ដែល​ប្រទេស​ជាតិ​ត្រូវ​ការ​មនុស្ស​ស្រលាញ់ ជា​ការ​ស្រលាញ់​យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដ ជា​អ្នក​ហ៊ាន​លះបង់​អ្វី​ៗ​ដើម្បីប្រយោជន៍​រួម ជា​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ដោយ​ចិត្ត​បរិសុទ្ធ​យុត្តិធម៌​ស្មោះ​ស្មើ មិន​ធ្វើ​ដោយ​សេចក្ដី​លំអៀង​ព្រោះ​ស្រលាញ់​ព្រោះ​ស្អប់ ព្រោះ​វង្វេង និង​ ព្រោះ​ខ្លាច​ឡើយ។

សតិសម្បជញ្ញៈ​ស្រលាញ់​ប្រទេស​ជាតិ គឺ​មិន​យក​នូវ​តំណែង​មុខ​នាទី​មក​ដើម្បី​ស្វែង​រក​ផល​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​តែ​ខ្លួន​ឯង និង ក្រុម​គ្រួសារ​តូច​មួយ​របស់​ខ្លួន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ មិន​យក​ការ​ចេះ​ដឹង និង សមត្ថភាព​គ្រប់​គ្រាន់​របស់​ខ្លួន​មក​បំរើ​កិលេស​តណ្ហា​របស់​ខ្លួន​នោះ​ឡើយ​ការ​ចេះ​ដឹង​នៃ​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ អាស្រ័យ​សាលារៀន លោក​គ្រូអាចារ្យ មាតាបិតា ។ល។ សរុប​មក​គឺ​ប្រទេស​ជាតិ​មាន​គុណ​លើ​យើង ដូច្នេះ យើង​គប្បី​ដឹង​គុណ​ដល់​ប្រទេសជាតិ​ដែល​បាន​ផ្ដល់​នូវ​ចំណេះ​ដឹង​ដល់​យើង ហើយ​យើងអាស្រ័យ​ចំណេះ​ដឹង​នោះ​សង​គុណ​ចំពោះ​ប្រទេស​ជាតិ​វិញ​ដូច​បាន​បញ្ជាក់​រួច​ហើយ​ថា ស្រលាញ់​ជាតិ​គឺ​ស្រលាញ់​មនុស្ស​ច្រើន​លាន​នាក់ ដូច្នេះ ការ​ដឹង​គុណ និង​ ការ​សងគុណ​ដល់​ប្រទេសជាតិ គឺ​ជា​ការ​ធ្វើបុណ្យ​ប្រារព្ធ​ដល់​អ្នក​មាន​គុណ​ច្រើន​នាក់ ដែល​ជា​បុព្វ​ការី​របស់​យើង​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ហ្នឹង​ផង ជួយ​មនុស្ស​ដ៏​ច្រើន​ទៀត​ផង។

សូម​ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ មាន​សតិសម្បជញ្ញៈ​រឿយ​ៗ​ប្រចាំ​ជីវិត​ដូច្នេះ​ថា មនុស្ស​យើង​កើត​មក​ខ្លួន​ទទេ​ដៃ​ទទេ បន្តិច​ទៀត​ស្លាប់​ទៅ​វិញ​ក៏​ដៃ​ទទេដែរ មិន​បាន​យក​អ្វី​ពី​លោក​នេះ​ទៅឡើយ បដិសន្ធិ​ក្នុង​ភព​ថ្មី​យក​ទៅបាន​តែបុណ្យ និង​បាប ព្រម​ដោយ​ឧបនិស្ស័យ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ដូច្នេះ ទើប​យើង​មិន​ត្រូវ​លោភលន់​ហួស​ប្រមាណ​នោះឡើយ យើងគួរ​កើត​មក​ដើម្បី​សេចក្ដី​ចម្រើន​ដល់​មនុស្ស​ច្រើន​នាក់ យើង​ត្រូវ​តែ​ជា​មនុស្ស​ព្រហ្ម​ម្នាក់​សម្រាប់​សាង​លោក ញ៉ាំង​លោក​ឲ្យ​ចម្រើន មិន​មែន​កើត​មក​ដើម្បី​ដុត​បំផ្លាញ់​លោក​ដូច​ភ្លើង​ឆេះ​កល្ប​នោះ​ឡើយ។

ក្រោក​ពី​ព្រឹក​ឡើង​គួរ​អធិដ្ឋាន​ចិត្ត​ថា << ថ្ងៃ​នេះ​អាត្មាអញ​ត្រូវ​មាន​ជីវិត​ដើម្បី​ប្រយោជន៍ ដើម្បី​សេចក្ដី​សុខ​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ >> សប្បាយ​ចិត្ត​ត្រង់​ដែល​ខ្លួន​ឯង​ម្នាក់ អាច​មាន​សមត្ថភាព​ញ៉ាំ​ប្រយោជន៍​ដល់​មនុស្ស​រាប់​លាន​នាក់​ដោយ​ធ្វើ​ការងារ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ទោះ​បី​យើង​យក​ប្រាក់​ខែ​ប្រាក់​ថ្ងៃ​ពិត​មែន ប៉ុន្តែ​យើង​រស់​ដើម្បីប្រទេស​ជាតិ ដើម្បី​ប្រជាជន​ ដូច​ជា លោក​គ្រូ អ្នក​គ្រូ បាន​ប្រាក់​ខែ​គ្រាន់​តែ​សម្រាប់​រស់ ឯ​ចំណែក​ចិត្ត​បុណ្យ​គឺអនុគ្រោះ​ដល់​សិស្ស ប្រាថ្នា​ការចេះ​ដឹង​ឲ្យដល់​មនុស្ស​ច្រើន​នាក់ ធ្វើ​ជា​ពេទ្យ​ព្យាបាល​រោគ​តាំង​ចិត្ត​ជា​បុណ្យ​រមែង​បាន​បុណ្យ​ដោយ​ពិត ព្រោះ​បុណ្យ​សម្រេច​នៅ​ត្រង់​ចិត្ត​ល្អ ឯចំណែក​រឿង​យក​ប្រាក់​ខែ​គឺ​សម្រាប់​រស់ ព្រោះ​បើ​មិន​រស់ ធ្វើ​ការ​អ្វី​ក៏​មិន​កើត​ដែរ ទោះ​ជា​ធ្វើការងារ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ ឲ្យ​តែ​ដើម្បី​ជួយ​អ្នកដទៃ ដើម្បី​សេចក្ដី​ចម្រើន​ក្នុង​សង្គម ឈ្មោះ​ថា​មនុស្ស​ចិត្ត​បុណ្យ គឺ​ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ទេវតា​ស្ថិត​ក្នុង​ចិត្ត សូម​មនុស្ស​លោក​គ្រប់​គ្នា​អធិដ្ឋាន​កុំ​ឲ្យ​នរក​ប្រេត​មក​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន សូម​ឲ្យ​ព្រះ​គឺ​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់ សេចក្ដី​អត់​ធន់ ស្មារតី​រឹង​ប៉ឹង​ និង សម្បជញ្ញៈ​មកស្ថិត​ជំនួស​វិញ​អស់​កាល​ជានិច្ច​ចុះ សូម​វេរប្រគល់​ចិត្ត​របស់​យើង​ថ្វាយ​ព្រះ ទុក​ជា​ព្រះ​ធម្មចេតិយ​គឺ​ចេតិយធម៌។

មនុស្ស​មាន​សេចក្ដី​ស្រលាញ់​ប្រទេស​ជាតិ​ត្រឹម​ត្រូវ​ ហៅ​ថា​ជា​មនុស្ស​ចម្រើន ជា​មនុស្ស​មាន​គុណធម៌​មាន​វឌ្ឍនធម៌ មាន​អ្វីៗ​សុទ្ធ​តែ​ល្អៗ​ទាំង​អស់ ហើយ​ភូមិ​ស្រុក​ប្រទេសជាតិ​របស់​យើង ត្រូវ​ការ​មនុស្ស​ល្អបែប​នេះ​ជា​មនុស្ស​មាន​គុណធម៌​ប្រចាំ​ចិត្ត។ សូម​ឲ្យ​មនុស្ស​លោក​ចេះ​ខ្ពើម​គ្រឿ​ង​សៅហ្មង​ស្មោគគ្រោក​របស់​ខ្លួន​ឯង កុំ​ទុក​ឲ្យ​តែ​អ្នក​ដទៃ​គេ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​នោះ សូម​ឲ្យ​មនុស្ស​លោក​បាន​នូវ​ការ​ចេះ​ដឹង​ដ៏​សំខាន់​មួយ គឺ​ដឹង​ថា​ខ្លួន​ឯង​មាន​នូវ​កំហុស​ដែល​ត្រូវ​កែប្រែ។

យើង​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់ ដែល​ហៅ​ខ្លួន​ឯង​ថា​ជាមនុស្ស ហៅ​ថា​ជា​ខ្មែរ ហៅ​ថា​ជា​ពុទ្ធបរិស័ទ កាល​បើ​យ៉ាង​ដូច្នេះ យើង​មិន​អាច​មាន​ត្រឹម​តែ​ឈ្មោះ​នោះ​ទេ គឺ​ត្រូវ​មាន​ទឹក​ចិត្ត​ភ្ញាក់​កំណើត​គំនិត​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ ឲ្យសម​នឹង​ឈ្មោះ សូម​ឲ្យ​យើង​តាំង​ចិត្ត​សន្សំ​បុណ្យ សន្សំ​គុណធម៌ មាន​មេត្រីភាព​ស្រលាញ់​មនុស្ស​ជាតិ​ដូចគ្នា មិន​បៀតបៀន​ដល់​សត្វ​ទាំង​ឡាយ រាប់​អាន​ព្រះពុទ្ធសាសនា​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់​ប្រកប​ដោយ​សទ្ធា និង​ បញ្ញា ស្រលាញ់ ជាតិ​មាតុភូមិ ស្រលាញ់​ការងារ​តាម​តួនាទី ស្រលាញ់​វង្ស​ត្រកូល​ក្រុម​គ្រួសារ មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​មនុស្ស​សត្វ​ទាំង​ឡាយ រស់​នៅ​ដោយ​មិន​មាន​ពៀរ​វេរា មាន​បំណង​ល្អ​ដល់​គ្នា​និង​គ្នារាល់​ថ្ងៃ មិន​គប្បី​ស្អប់​គ្នា​ឡើយ។

ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ សិក្ខាបទមនុស្សល្អ

0 comments:

Post a Comment