Sunday, October 18, 2015

ទោស​របស់​បព្វ​ជិត​ប្រព្រឹត្ត​មិន​ល្អ

បុគ្គល​ដែល​ស្លៀក​ពាក់​សំពត់​លឿង តែ​មិន​សង្រួម​តាម​ធម៌​របស់​សមណៈ ក៏​មិន​រួច​ពី​នរក​ឡើយ ; ដូច​មាន​ពុទ្ធភាសិត​ជា​គ្រឿង​ទូន្មាន​ចិត្ត​របស់​បព្វ​ជិត​ ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ៖

កាសាវកណ្ឋា ពហវោ បាបធម្មា អសញ្ញតា
បាបា បាបេហិ កម្មេហិ និរយំ តេ ឧបបជ្ជរេ។


សេចក្ដីថា៖ មនុស្ស​ទាំង​ឡាយ​ជា​ច្រើន​នាក់ ដែល​មាន​សំពត់​កាសាវៈ​ជាប់​នឹង​ក គឺ​ស្លៀក​ដណ្ដប់សំពត់​លឿង តែ​ជាអ្នក​មាន​ធម៌​លាមក​អម្បាល​នោះ តែង​ធ្លាក់​ទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​ដោយ​អំពើ​លាមក​ទាំង​ឡាយ​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ​ហើយ។

ន័យ​មួយ​ទៀត ៖ អ្នក​បួស​ដែល​ទ្រុស្ដ​សីល​ហើយ​បរិភោគ​អាហារ​របស់​ទាយកដែល​គេ​ប្រគេន​ដោយ​សន្ធា​នោះ​មិន​ស្រួល​ទេ, សូវ​បរិភោគ​ដុំ​ដែក​ដែល​កំពុង​ក្ដៅ​វិញ ស្រួល​ជាង

ដូច​មាន​ពុទ្ធភាសិត​ជា​គ្រឿង សង្កត់​ចិត្ត​របស់​អ្នក​បួសម្យ៉ាង​ទៀត​ថា

សេយ្យោ អយោគុឡោ ភុត្តោ អគ្គិសិខូបមោ
យព្ចោ ភុព្ជោយ្យ ទុស្សីលោ រដ្ឋបិណ្ឌំ អសញ្ញតោ។

សេចក្ដីថា៖ បព្វជិតដែល​ទ្រុស្ដសីល ជា​អ្នក​មិន​សង្រួម ក៏​បរិភោគ​ដុំ​បាយ​របស់​ជនានុជន​អ្នក​នៅ​ក្នុង​ដែន ( នោះ ) មិន​មែន​ស្រួល​ទេ, សូវ​បរិភោគ​ដុំ​ដែក​ដែល​ក្ដៅ​ដូចរងើកភ្លើង​វិញ​ជា​ជាង។

ព្រោះ​លោកុត្តមាចារ្យ​ជាម្ចាស់ បាន​សម្ដែង​បង្ហាញ​ទោស​ទុក្ខ​របស់​បុគ្គល​ជា​បព្វជិត​និង​សមណៈ មានន័យ​ផ្សេងៗ ដូច​សំដែងមកនោះ។

ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ ឱវាទបាតិមោក្ខ

0 comments:

Post a Comment